Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Μια χιονισμένη νύχτα . . .

Έχεις παρατηρήσει ποτέ πόσο ήσυχα είναι όλα όταν χιονίζει; Σα να σωπαίνουν τα πάντα και να απολαμβάνουν τις λευκές νιφάδες που πέφτουν νωχελικά για να σχηματίσουν αυτό το λευκό πάπλωμα . . . Και εντάξει, οι άνθρωποι δεν κινούνται και πολύ λόγω κρύου και ενίοτε, όπως τώρα, περασμένης ώρας. Αλλά κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει και με τη φύση... Εκκωφαντική σιωπή, ναι, αυτό μάλλον αρμόζει καλύτερα.

Τα πάντα σταματάνε, ίσως για να δώσουν τον απαραίτητο χώρο στο λευκό τοπίο να αναδείξει την ομορφιά του. Μια ομορφιά μυστήρια και τα βράδια, ίσως και λίγο απόκοσμη, λόγω αυτής της παράξενης λάμψης που έχει ο ουρανός... Μια κόκκινη χροιά, που δε ξέρω από που προέρχεται (και τώρα που το σκέφτηκα να θυμηθώ να το ψάξω), η οποία μαγνητίζει το βλέμμα σου στον ουρανό . . I got to admit that, it gives me the chills sometimes..

Ή μήπως λες τα chills να είναι επειδή στέκομαι τόση ώρα κοντά στο παράθυρο;;; χαχα

Άντε καληνύχτες! Α, και καλό μήνα! :)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου