Φέιλ λέω, ΦΕΙΛ.-

Και έρχεται μια ώρα που κοιτάς αυτά που συμβαίνουν γύρω σου και λες "Ε δε μπορεί, κάποιος μας μούτζωσε!".

Και πίστεψέ με, έτσι και τον βρω αυτόν τον κάποιον, την έχει βαμμένη! Με σκούρα χρώματα.

Τι όμορφο πρωινό με τα ακουστικά στο τέρμα και τα μηχανήματα να δουλεύουν έξω από το σπίτι σου, ενώ εσύ προσπαθείς να κατανοήσεις μηχανισμούς αντιδράσεων, με το χρόνο να σε πιέζει αμείλικτα!

Και πολύ φοβάμαι πως έπεται και συνέχεια! Γαμώτο.