Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Το μέτρημα

Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν στη ζωή μας. Ο τρόπος που θα φύγουν, αλλά και αυτά που θα (ή δεν θα) ζήσουμε με αυτούς είναι αυτά που μας μένουν.
Και ύστερα ακούς και λες και ο ίδιος "Αυτός ο άνθρωπος αξίζει, αυτός δεν αξίζει..." Και που ξέρεις ποιος αξίζει και πόσο; Πως μπορούμε να κρίνουμε και με τι μέτρο; Και αυτό το μέτρο είναι σωστό; Και αν είναι σωστό στην αρχή και λάθος στην πορεία ή το αντίθετο; Τότε, τι;;

Δε ζητάω απαντήσεις. Απλώς αναρωτιέμαι..!

Άνθρωποι μόνοι, που άφησαν σκόνη
φιλίες κι αγάπες που πήραν οι δρόμοι
κλεμμένοι, κρυμμένοι, κρυφά δανεισμένοι
τυχαίοι, γενναίοι, δειλοί, φοβισμένοι
δικοί μου και ξένοι, λαμπροί και θλιμμένοι
σε σχέση, σε σπίτια καλά κλειδωμένοι
χαρούμενοι, άσχετοι, συνεπιβάτες
μποέμ καλλιτέχνες, παιδιά με γραβάτες
εχθροί μου και φίλοι, μικροί και μεγάλοι
που δίνουν με μέτρο, που κάνουν σπατάλη
αγάπες που έμοιαζαν να 'χουν αξία 
και άλλες που ξέμειναν στη χειραψία. . .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου