Ένα από τα πιο εκνευριστικά πράγματα που δεν αντέχω είναι η αναποφασιστικότητα. Και από αυτή έχω μπόλικη (δυστυχώς!).
Για αυτήν την ανάρτηση, στο μυαλό μου είχα το στίχο της Μποφίλιου (once again! έλα, αφού οι αγάπες είναι αγάπες, δε γίνεται! :$), "..και φυσώ τον καπνό, με μια δόση θυμό, που ποτέ μα ποτέ δεν τελειώνω ό,τι αρχίζω..." και τον άλλο που λέει "..και τραβώ τον καπνό με μια δόση θυμό, που ποτέ δε μπορώ όσα θέλω ν' αρχίσω...". (καλά εντάξει, δεν καπνίζω, αλλά λέμε τώρα).
Τι τραγούδι.! Τι στίχοι..! Πιστεύω πως βρίσκονται κι άλλοι στη θέση μου και μακαρίζω αυτούς που δεν είναι και καταφέρνουν να κάνουν πράξη αυτά που λένε. Αυτά που θέλουν.. Βέβαια, θα μου πεις, στην αρχή είσαι ακόμη, γιατί τα λες αυτά; Ε, τα λέω γιατί πάντα υπάρχουν πράγματα που έχεις στο μυαλό σου και πάντα τα αναβάλεις. Από κάτι απλό όπως είναι το "από αύριο διάβασμα, δίαιτα κ.α." μέχρι πιο σημαντικούς στόχους - αλλά εδώ μπαίνει κι άλλη παράμετρος στην εξίσωση για το τι θεωρεί ο καθένας σημαντικό, κάτι που θα αναλύσω σε άλλη ανάρτηση γιατί τώρα θα ξεφύγω.
Οπότε έχουμε την επιθυμία από τη μια και τα εμπόδια από την άλλη. Εμπόδια; Ναι, εμπόδια. Εμπόδια που είτε τα βάζεις εσύ στον εαυτό σου (μα είμαστε σοβαροί, να σαμποτάρω εμένα;;;) είτε οι άλλοι (έτσι και τους πιάσω αυτούς τους άλλους στα χέρια μου . . .) είτε το περιβάλλον γύρω σου (πως την λένε αυτή τη βλακεία; ότι τα πάντα γίνονται για κάποιο λόγο;; - και αυτό είναι στις wanna be αναρτήσεις). Οκ ως εδώ.. Θέσαμε το πρόβλημα και τα εμπόδια. Από 'κει και πέρα τι κάνεις; Χμμ.. Καλή ερώτηση αυτή.
i) Παλεύεις τα εμπόδια και ελπίζεις (θα πουν οι πιο αισιόδοξοι).
ii) Παλεύεις τα εμπόδια και ανάλογα με την περίπτωση, απογοητεύεσαι. Εκεί μπαίνει η προσωπική σου ταυτότητα. Για πόσο θα τα αντιμάχεσαι και τι είσαι διατεθειμένη να θυσιάσεις. Γιατί οι αγώνες καμιά φορά (αν όχι πάντα) απαιτούν και θυσίες.
iii) Υπάρχει και η τρίτη επιλογή που λέει ότι το αφήνεις στο σύμπαν. Στην τύχη (ή ατυχία) σου. Αυτή κάνει παιχνίδι και εσύ περιμένεις. (Το αναφέρω, γιατί και αυτό γίνεται, δε λέει τυχαία ο σοφός λαός "αν έχεις τύχη, διάβαινε"..!)
Ωραιαααααα (δεν)..! Αλλά θα το παλέψω (γιατί από τύχηηη, άσε), με την ελπίδα να μην είναι και αυτό άλλη μια απόφαση που θα μπει στο ράφι με τις wanna be πράξεις, που θα ξεχαστεί εκεί να φιλοξενεί πάνω της τη σκόνη της λήθης.
Για αυτήν την ανάρτηση, στο μυαλό μου είχα το στίχο της Μποφίλιου (once again! έλα, αφού οι αγάπες είναι αγάπες, δε γίνεται! :$), "..και φυσώ τον καπνό, με μια δόση θυμό, που ποτέ μα ποτέ δεν τελειώνω ό,τι αρχίζω..." και τον άλλο που λέει "..και τραβώ τον καπνό με μια δόση θυμό, που ποτέ δε μπορώ όσα θέλω ν' αρχίσω...". (καλά εντάξει, δεν καπνίζω, αλλά λέμε τώρα).
Τι τραγούδι.! Τι στίχοι..! Πιστεύω πως βρίσκονται κι άλλοι στη θέση μου και μακαρίζω αυτούς που δεν είναι και καταφέρνουν να κάνουν πράξη αυτά που λένε. Αυτά που θέλουν.. Βέβαια, θα μου πεις, στην αρχή είσαι ακόμη, γιατί τα λες αυτά; Ε, τα λέω γιατί πάντα υπάρχουν πράγματα που έχεις στο μυαλό σου και πάντα τα αναβάλεις. Από κάτι απλό όπως είναι το "από αύριο διάβασμα, δίαιτα κ.α." μέχρι πιο σημαντικούς στόχους - αλλά εδώ μπαίνει κι άλλη παράμετρος στην εξίσωση για το τι θεωρεί ο καθένας σημαντικό, κάτι που θα αναλύσω σε άλλη ανάρτηση γιατί τώρα θα ξεφύγω.
Οπότε έχουμε την επιθυμία από τη μια και τα εμπόδια από την άλλη. Εμπόδια; Ναι, εμπόδια. Εμπόδια που είτε τα βάζεις εσύ στον εαυτό σου (μα είμαστε σοβαροί, να σαμποτάρω εμένα;;;) είτε οι άλλοι (έτσι και τους πιάσω αυτούς τους άλλους στα χέρια μου . . .) είτε το περιβάλλον γύρω σου (πως την λένε αυτή τη βλακεία; ότι τα πάντα γίνονται για κάποιο λόγο;; - και αυτό είναι στις wanna be αναρτήσεις). Οκ ως εδώ.. Θέσαμε το πρόβλημα και τα εμπόδια. Από 'κει και πέρα τι κάνεις; Χμμ.. Καλή ερώτηση αυτή.
i) Παλεύεις τα εμπόδια και ελπίζεις (θα πουν οι πιο αισιόδοξοι).
ii) Παλεύεις τα εμπόδια και ανάλογα με την περίπτωση, απογοητεύεσαι. Εκεί μπαίνει η προσωπική σου ταυτότητα. Για πόσο θα τα αντιμάχεσαι και τι είσαι διατεθειμένη να θυσιάσεις. Γιατί οι αγώνες καμιά φορά (αν όχι πάντα) απαιτούν και θυσίες.
iii) Υπάρχει και η τρίτη επιλογή που λέει ότι το αφήνεις στο σύμπαν. Στην τύχη (ή ατυχία) σου. Αυτή κάνει παιχνίδι και εσύ περιμένεις. (Το αναφέρω, γιατί και αυτό γίνεται, δε λέει τυχαία ο σοφός λαός "αν έχεις τύχη, διάβαινε"..!)
Ωραιαααααα (δεν)..! Αλλά θα το παλέψω (γιατί από τύχηηη, άσε), με την ελπίδα να μην είναι και αυτό άλλη μια απόφαση που θα μπει στο ράφι με τις wanna be πράξεις, που θα ξεχαστεί εκεί να φιλοξενεί πάνω της τη σκόνη της λήθης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου