Άνθρωποι παντού γύρω, κι όμως η μοναξιά κυριαρχεί. Μπορείς να το δεις στις πράξεις τους, στα λόγια τους, η κενότητα όλων είναι τρομακτική, μα και τόσο προσεκτικά συγκαλυμμένη που ακόμη και οι ίδιοι την αγνοούν!
Κρύβονται καλά πίσω από «χαρές» χωρίς νόημα, πίσω από χαμογελαστά (?) πρόσωπα, πίσω από μακιγιάζ και αλκοόλ.. Πίσω από μεγάλα λόγια, που την επόμενη στιγμή ξεχνιούνται, λόγια κενά, κενά σαν τα μάτια που τα λένε… Γιατί εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη αλήθεια, μια αλήθεια που λίγοι τολμάνε να αντικρύσουν και ακόμα λιγότεροι να κατανοήσουν..
Μα είναι και τα άλλα, αυτά που φωνάζουν, που προσπαθούν να κάνουν την διαφορά χωρίς όμως να γίνονται αντιληπτά, χωρίς να είναι κραυγαλέα κι ας ουρλιάζουν, που κρύβουν φως και σκοτάδι μαζί, που εσκεμμένα κρύβουν την αλήθεια τους πίσω από ένα καλοφτιαγμένο ψέμα, όμορφα παρουσιασμένο.
Κι όμως . . . .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου