Αλκυονίδες μέρες.

Κάποια πράγματα σε αυτή τη ζωή είναι άσκοπα. Και ακόμη πιο άσκοπο είναι να προσπαθείς γι' αυτά. Γιατί όμως να μη μπορούμε να αποδεχτούμε αυτή τη ματαιότητα (αφού τη βλέπεις!) και να τα παρατήσουμε;

Ε, θα μου πεις, γιατί ελπίζεις..! Ναι, ελπίζεις μέχρι την τελευταία στγμή. Κι ας σου τα λένε οι άλλοι, κι ας το βλέπεις και εσύ (ακόμη χειρότερα!). Επομένως, τα πιθανά σενάρια είναι ή να το πάρεις απόφαση ή να νικήσεις. (Ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει, που λέει και η Gilly). Ναι, αλλά τώρα πάει αλλού το πράγμα, γιατί ακόμη και η νίκη και η ήττα είναι υποκειμενικές. Φυσικά, θα μου πεις, εξαρτάται από ποια πλευρά το κοιτάς. Παρατηρώντας όμως περιστατικά που συμβαίνουν γύρω μου, αλλά και σε εμένα, μπορεί αυτό που έμοιαζε με ήττα/κακό στην αρχή, να αποδειχθεί λιγότερο άσχημο από ότι περίμενες τελικά..! Ουδέν κακό αμιγές καλού, λένε . . .

Χμμ . . . Και κάπου εδώ ξαναδιαβάζω αυτό που έγραψα και συνειδητοποιώ πως ξέφυγα λίγο. Αλλά είναι απολύτως κατανοητό, τα πράγματα είναι λίγο συγκεχυμένα μέσα στο μυαλό μου either way..!

(επίσης μου βγήκε περισσότερο αισιόδοξο από ότι το περίμενα..ή μάλλον δεν το περίμενα καθόλου αισιόδοξο! Γι' αυτό θα γράψω κάποιου στίχους από ένα λατρεμένο τραγούδι ενός αγαπημένου, καινούργιου συγκροτήματος, που μέσα από τη μελαγχολία της μελωδίας του, το νόημα των στίχων σε κάνει να περιμένεις "Αλκυονίδες μέρες" . . .)


Τι κι αν γεμίσαν οι χαρές φοβέρες
τι κι αν τελειώσαν όλες μου οι σφαίρες
θα ξαγρυπνάω περιμένοντας αλκυονίδες μέρες . . .


(για όσους τυχόν ενδιαφέρονται, κάντε μια αναζήτηση στο you tube ---> Τα φρούτα του δάσους - Αλκυονίδες μέρες. Όλο το cd τους αξίζει..!)